Stimuliranje mozga električnom strujom može pomoći da se ubrza proces učenja, tvrde naučnici. Apliciranje slabe struje na određene dijelove mozga može povećati njihovu aktivnost, olakšavajući tako učenje.
Naučnici sa univerziteta University of Oxford provodili su istraživanje o tome kako se struktura mozga mijenja u odrasloj dobi, a posebice, do kakvih promjena dolazi nakon moždanog udara. Profesorica Heidi Johansen-Berg predstavila je rezultate eksperimenta na Britanskom naučnom festivalu u Bradfordu.
Tim naučnika koristio je pristup poznat kao funkcionalna MRI (magnetna rezonanca) u cilju nadziranja moždane aktivnosti tokom perioda u kojem su pacijenti koji su pretrpili moždani udar nanovo učili motoričke vještine koje su izgubili zbog bolesti.
Jedan od glavnih rezultata eksperimenta bio je taj da je mozak veoma fleksibilan i da se može restruktuirati, izgrađivati nove veze i prebacivati zadatke s jednog područja na drugo, nakon što dođe do povrede ili kada se vježba neki specifični zadatak.
Kao dio istraživanja, naučnici su analizirali mogućnost korištenja neinvazivne električne moždane stimulacije u cilju poboljšanja vraćanja ovih motoričkih vještina; kratkoročno poboljšanje kod pacijenata nakon moždanog udara je već ranije zabilježeno. Međutim, neočekivan rezultat dobiven je kada je ista stimulacija mozga primijenjena na zdrave odrasle osobe: njihova brzina učenja se također značajno povećala.
Da bi provjerili ovaj efekat, tim je osmislio eksperiment u kojem su volonteri memorisali niz dugmadi koje su trebali pritisnuti po određenom redoslijedu “kao da sviraju melodiju na klaviru”. Dok su to radili, priključen im je uređaj za “transkranijalnu strujnu stimulaciju”, te su dvije elektrode postavljene na specifična mjesta na glavi. Veoma slaba struja puštena je između elektroda u vidu luka kroz mozak i, zavisno do pravca te struje, ona je povećavala ili smanjivala aktivnost tog dijela mozga.
Profesor Johansen-Berg objasnio je da “povećanje aktivnosti moždanih ćelija čini ih podložnijim vrstama promjena koje se dešavaju tokom procesa učenja.” Rezultati ovog eksperimenta pokazali su pozitivne efekte na proces učenja već nakon 10 minuta moždane stimulacije, u poređenju na “placebo” grupu u kojoj nije korištena električna stimulacija. “Iako stimulacija nije povećala najbolje performanse učesnika, brzina kojom su dostigli svoj maksimalan potencijal bila je značajno veća,” rekla je profesorica Johansen-Berg.
Ciljanje područja mozga koje kontrolira motoriku omogućava da se zadaci pokreta savladaju brže i naučnici smatraju da bi se ova tehnika mogla koristiti prilikom treniranja sportista. Osim toga, naučnici se nadaju da bi se ista metoda mogla primijeniti na druge dijelove mozga u cilju poboljšavanja učenja tokom obrazovanja, jednostavno pozicioniranjem elektroda na različite lokacije tako da je struja upućena ka odgovarajućem području u mozgu.
Relativna jednostavnost, niska cijena (oko 2.000£ po jedinici) i prenosivost tehnologije znače da bi se, nakon sprovođenja dodatnih istraživanja, uređaj jednog dana mogao dizajnirati za automatizovano korištenje kod kuće. Za liječenje pacijenata koji su pretrpili moždani udar, ova tehnika bi se mogla koristiti paralelno sa aktuelnom psihoterapijom u cilju postizanja boljih rezultata, koji, inače, veoma variraju.
IZVOR: BBC NEWS, 20. septembar 2011., https://www.bbc.com/news/science-environment-14975165
