Rezultati najnovije švedske studije sugeriraju da slabe društvene veze ili društvena fragmentacija mogu biti jedan od glavnih razloga što su osobe koje su odrasle u gradovima na većem riziku da obole od šizofrenije i drugih psihotičnih poremećaja u odnosu na osobe koje žive u ruralnim područjima.
“Prisutna je značajna globalna varijacija učestalosti šizofrenije. Najjasniji geografski obrazac unutar ovog rasporeda stopa jeste taj da urbana područja pokazuju veću incidencu šizofrenije nego ruralna područja,” pojasnio je Stanley Zammit, sa univerziteta Cardiff University u Walesu, i kolege u članku objavljenom u septembarskom izdanju časopisa Archives of General Psychiatry.
Tokom njihove studije, Zammit i kolege analizirali su podatke oko 204.000 osoba u Švedskoj, te su otkrili da je 328 osoba (0,16 %) u nekom momentu bilo primljeno u bolnicu zbog šizofrenije, 741 osoba (0,36 %) primljena je zbog druge neafektivne psihoze, 355 (0,17 %) primljeno je zbog afektivne psihoze (poput poremećaja raspoloženja), a 953 (0,47 %) hospitalizirano je zbog drugih oblika psihoze.
Naučnici su istraživali da li su karakteristike pojedinca, škole ili područja povezane sa pojavom psihoza i otkrili da je “odrastanje u urbaniziranim područjima povezano sa većim rizikom od razvijanja bilo kojeg neafektivnog psihotičkog poremećaja.”
I, “ova veza primarno je uzrokovana karakteristikama područja radije neko karakteristikama samih pojedinaca. Društvena fragmentacija bila je najznačajnija područna karakteristika koja je objašnjavala povećan rizik od psihoza kod pojedinaca koji su odrasli u gradovima,” istakli su naučnici.
“Rezultati naše studije naglašavaju brigu da fizička integracija nije sama po sebi dovoljna, već da se trebaju održati i neke pozitivne karakteristike koje je tradicionalno obezbjeđivala segragacija, poput lokaliziranog osjećaja sigurnosti, kohezije i duha zajednice, da bi se poboljšalo mentalno zdravlje pojedinaca unutar populacije,” zaključili su Zammit i kolege.
IZVOR: Archives of General Psychiatry, 2010;67(9):914-922. doi:10.1001/archgenpsychiatry.2010.101